حسین میرزامحمدی در گفت وگو با سام فیلم:
تئاتر حیات خلوت نیست
سام فیلم: کارگردان نمایش سیزده بدر که قبل از این کارگردانی فیلم سینمایی کت چرمی را در کارنامه کاری خود به ثبت رسانده است، اصرار کرد که زاده تئاتر است و به عنوان یک حیات خلوت به تئاتر نگاه نمی نماید.
به گزارش سام فیلم به نقل از مهر، نمایش «سیزده بدر» نوشته محمود احدی نیا و کارگردانی حسین میرزامحمدی اثری است که اینروزها در سالن ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است و تا ۱۸ آذر به اجرای عمومی خود ادامه می دهد. این نمایش روایت گر اتفاقاتی است که برای یک خانواده و خانه ای که در آن زندگی می کنند، رخ می دهد. خسرو احمدی، صادق برقعی، بنفشه ریاضی، سعید زارعی، بی تا عزیز، محمد موحدنیا بازیگران نمایش «سیزده بدر» هستند که سعید خانی تهیه کنندگی آنرا بر عهده دارد. حسین میرزامحمدی کارگردان «سیزده بدر» که پیش از این کارگردانی فیلم سینمایی «کت چرمی» را تجربه و اکران آنرا در بهار سالجاری سپری نمود، درباره ی روند تولید این اثر نمایشی به خبرنگار مهر اظهار داشت: زمانیکه فیلم سینمایی «کت چرمی» درحال اکران بود، برخی از دوستانم به من پیشنهاد دادند که پس از ۱۲ سال یک کار تئاتری انجام دهم. چند متن را مدنظر داشتم، بخصوص متنی فرانسوی که قبل تر خیلی دوست داشتم آنرا روی صحنه ببرم ولی به علت شیوع کرونا این امر میسر نشد و طی گفت وگوهایی که با دوستانم داشتم، تصمیم گرفتم این متن را را درحال حاضر تولید و اجرا نکنم. وی افزود: با محمود احدی نیا درگیر پروژه ای سینمایی بودیم که طی آن متن «سیزده بدر» را به من داد که بخوانم. وقتی متن را خواندم دیدم که با ذهنیت و ساختار فکری من سازگار است. بنابراین تصمیم گرفتم این اثر را تولید کنم. با صادق برقعی که در این نمایش به ایفای نقش می پردازد، گپ زدیم و گروه بازیگران مشخص شد و باقی بازیگران که همگی با هم دوستی چندین ساله دارند، به کار پیوستند. میرزامحمدی خاطرنشان کرد: با گپ وگفتی که با محمود احدی نیا داشتیم تصمیم گرفتیم کار را بصورت کارگاهی تولید نماییم و همین طور متن را بصورت گروهی و کارگاهی بازنویسی نماییم. فکر می کردم این روش برای بازنویسی متن مفید می باشد، ضمن این که بازیگران نیز با درونیات و عمق کاراکترها و همین طور چالش های بازنویسی متن درگیر، می شوند. همه با هم همراهی کردیم تا «سیزده بدر» شکل گرفت. در واقع روندی را در تولید نمایش «سیزده بدر» پیش بردیم که در دهه ۸۰ و در دوران دانشجویی با این روند کار می کردیم.
کارگردان «سیزده بدر» درباره ی شکل و شیوه بازی بازیگران این اثر نمایشی و نحوه بازیگردانی خود، توضیح داد: از همان اول می دانستم که در شکل اجرائی بازیگران و میزانسن و غیره با کاری رئال روبه رو هستم. اهتمام کردم بصورت هدایت گر باشم و دست و بال بازیگران را نبندم. اصولاً در هیچ کاری دست و بال بازیگران را نمی بندم برای اینکه معتقدم جریانی باید در خودشان اتفاق بیفتد تا به لحن، حرکات و در نهایت زیست کاراکتر برسند. بصورت کارگاهی تمرین کردیم، اول دوستان بازیگر ایده های خودرا ارائه می دادند و سپس من نیز ایده هایم را مطرح می کردم و در نهایت به ایده نهایی برای بازی ها رسیدیم. وی اظهار نمود: معتقدم نباید با لحن دستوری بازیگران را هدایت کرد. میرزامحمدی با اشاره به اینکه مخاطب خودرا عضوی از خانواده و اتفاقات نمایش «سیزده بدر» حس می کند، خاطرنشان کرد: این اتفاق به علت شکلی که کار را پیش بردیم، رخ می دهد. بازیگران نمایش در زندگی واقعی خود نیز مانند اعضای یک خانواده هستند و حس شان روی صحنه به مخاطب منتقل می شود. من از یک خرد جمعی در شکل گیری اجرا بهره بردم. وی درباره ی مدت زمان تمرین های نمایش «سیزده بدر» اظهار داشت: بصورت جدی از اواسط شهریور تمرین های نمایش را شروع کردیم. این کارگردان تئاتر درباره ی خاصیت های طراحی صحنه نمایش «سیزده بدر»، توضیح داد: هر چقدر که در بازی و روابط بین کاراکترها و شخصیت های «سیزده بدر» به سمت رئالیسم حرکت کردیم، در طراحی صحنه و طراحی نور اهتمام کردم رئالیسم را با فضای ذهنی ترکیب کنم. در طراحی صحنه طی گفت وگوهایی که با مجتبی رجبی معمار داشتیم، یک خانه را بصورت هایپررئال نساختیم بلکه در مینی مال ترین شکل ممکن و با استفاده از آکسسوآر و نشانه ها صحنه را ساختیم. در طراحی صحنه از ابتدا ایده خانه ای را داشتم که تکه تکه است و هر کدام از تکه ها در کنار هم اجزای یک خانه را شکل می دهند ولی شاید این تکه ها به لحاظ ساختاری و فنی روی صحنه با هم مرتبط نیستند. اصطلاحاً هر کدام از این تکه ها یک لکه هستند. در طراحی صحنه تلاش کردیم بحث رئالیسم را کم و بیشتر به سمت حفظ موقعیت، جغرافیا و بافت محله برویم. میرزامحمدی درباره ی خاصیت های طراحی نور و لباس «سیزده بدر» نیز اضافه کرد: در نورپردازی هم نورپردازی برخی صحنه ها هم سو با صحنه نمایش بصورت رئال صورت می گیرد ولی در قسمتهایی نور وارد فضایی پر کنتراست می شود. با استفاده از نورهای کلوزآپ و نورهای کارگرفته شده در کنار صحنه به فضای ذهنی مدنظر نزدیک شدیم. اما طراحی لباس نمایش با حضور آرتا ماهان بعنوان طراح لباس، بطورکامل رئالیستی است. کارگردان فیلم سینمایی «کت چرمی» درباره ی حضور خود در زمینه تئاتر پس از کارگردانی یک فیلم سینمایی، تاکید کرد: ۱۲ سال بود که کارگردانی تئاتر نکرده بودم ولی حتی در سال هایی که در ایران نبودم، در کنار آقای بهرام بیضایی حضور داشتم و به بهانه کارکردن از ایشان آموختم. من زاده تئاتر هستم و اساساً بعنوان یک حیات خلوت به تئاتر نگاه نمی کنم، تئاتر دغدغه من بوده، هست و خواهد بود. تئاتر مدیومی است که در من از سال ۸۱ یا ۸۲ رشد کرده و در وجود من شکل گرفته است. برگشتم از سینما به تئاتر هم دغدغه شخصی ام بود و هم به شدت دلتنگ تئاتر بودم و اتفاقاً دوست داشتم پس از یک تجربه سینمایی برگردم به جایی که شروع کردم و ببینم در تئاتری که سال ها برای آن تلاش کردم چند چند هستم. وی درباره ی وضعیت تولید تئاتر در شرایط اجتماعی و اقتصادی فعلی و چالش های مختلفی که برای گروه وجود دارد، خاطرنشان کرد: درباره ی سینما هم وضعیت همین طور است. اگر بخواهید فیلمی غیرکمدی با سرمایه شخصی تولید کنید به سختی به عاقبت می رسد. بنابراین سینمای ما این چنین می شود. فروش عالی برای سینما و اینکه مدام رکورد می زنیم خوب است ولی با چه چیزی رکورد می زنیم؟ با احترام به همه دوستان و سلایق، آیا معیار سینمای ما این است؟ در تئاتر هم خوب است روزانه تعداد زیادی تئاتر اجرا می شود ولی در تئاتر فقط نظارت های موضوعی و ممیزی وجود دارد و خبری از نظارت های کیفی نیست. ما با داشتن این همه سالن خصوصی پتانسیل زیادی داشتیم که کمپانی های تئاتر را راه اندازی نماییم که یکی از آرزوهای من بوده و هست. میرزامحمدی در ادامه سخنان خود متذکر شد: آن چیزی که در دوران دانشجویی به معنای تئاتر به ما آموختند، مرده است. کسانی مثل نادر برهانی مرند، حسین کیانی، کوروش نریمانی و غیره کجا هستند و چرا تئاتر کار نمی کنند؟ سال ۸۶ آخرین سال دانشجویی ام بود که همزمان آقای سمندریان و آقای بیضایی در تئاتر شهر و تالار وحدت آثارشان را روی صحنه بردند. آن اتفاق برای من دانشجو مثل یک رویا بود. دانشجوی الان چه کاری و از چه هنرمندانی باید ببیند؟ هنرمندان با تجربه تئاتر باید کار کنند و کمک گردد تا نمایش هایی باکیفیت روی صحنه بروند که از آن نمایش ها صحبت نماییم. این هنرمند عرصه تئاتر، تصریح کرد: خوب است که تعداد اجراهای تئاتری بالا است ولی هیچ مترو و معیاری در کیفیت آثار وجود ندارد. کارگردان «سیزده بدر» درباره ی بازخورد مخاطبان نسبت به این اثر نمایشی، اظهار داشت: فکر می کنم بیش از ۸۰ درصد مخاطبانی که به تماشای «سیزده بدر» نشستند رضایت بالایی از نمایش و اجرا داشتند. طبق اظهارنظرهای مخاطبان در سایت تیوال و فضاهای مجازی و همین طور گپ و گفت هایی که با دوستان هنرمندان و منتقدان تئاتری داشتم متوجه شدم که مخاطبان و منتقدان و دوستان با کار ارتباط گرفته اند. می توانم این ادعا را داشته باشم که مخاطب با رضایت سالن را ترک می کند. خوشحالم که کاری را روی صحنه برده ام که آبرومند است و می توانم پای آن بایستم. میرزامحمدی افزود: از بهزاد مرادنژاد تشکر می کنم که با ورود در حوزه سرمایه گذاری تئاتر به من اعتماد کرد و بطورکامل دست من را باز گذاشت. حداقل می توانم بگویم با کاری آبرومند وارد تئاتر شده است. وی درباره ی اینکه آیا حضور وی در تئاتر و کارگردانی اثری نمایشی ادامه خواهد داشت یا نه، اظهار نمود: اگر مجالی پیش بیاید بطور قطع در تئاتر حضور خودرا ادامه خواهم داد ولی تا ۲ یا ۳ سال آینده درگیر پروژه تصویری خواهم بود. هم اکنون درگیر یک سریال هستم و امیدوارم سال بعد بتوانم درگیر یک پروژه سینمایی شوم. عکس از رضا معطریان است.
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب