مردم جواد عزتی را در نقش مالک دوست دارند نه هیچ چیز دیگر
سام فیلم: به گزارش سام فیلم، ایران نوشت: سریال «زخم کاری2» یا همان «زخم کاری: بازگشت» به کارگردانی محمدحسین مهدویان در مقایسه با فصل اول گرفتار یک پسرفت جدی شده است، بیشتر مخاطبان سریال که آنرا دنبال می کنند و هر بار حسرت می خورند که چرا فصل دوم کیفیت و جذابیت فصل پیشین را ندارد.
فصل اول زخم کاری زوایای پنهان و آشکار یک شبکه مافیایی را آشکار می کرد که در راه رسیدن به ثروت بیشتر حاضر بود تن به هر جرم و جنایتی بدهد. در فصل دوم با حذف مالک (با بازی جواد عزتی) مقرر است درگیری و کشاکش اصلی بین میثم، پسر مالک و طلوعی (با بازی کامبیز دیرباز) اتفاق بیفتد. در فصل یک می دانستیم که مقرر است قصه مالک را دنبال نماییم و با او همراه شویم. سریال با ورود مالک شروع می شد و با قتل او به انتها می رسید. فصل دوم اما قهرمان مشخصی ندارد و خود کارگردان هم نمی تواند بین میثم و مالک یک نفر را انتخاب نماید.
دوربین گاه با میثم همراه می شود و داستان او را می گوید و گاه سراغ طلوعی می رود. گذشته از این نکته مساله دیگر این است که ردای قهرمانی بر قامت هیچ یک از این دوشخصیت نمی نشیند.
کاش کارگردان و تهیه کننده «زخم کاری: بازگشت» بجای توجه بیش از اندازه به تبلیغات لابلای سریال اندکی بر روی ساختار و محتوای فیلمنامه وقت صرف می کردند و بعد از رسیدن به یک متن قابل قبول کار را کلید می زدند
شخصیت های فصل یک به خاطر توجه فیلمنامه نویس به جزئیات جذاب از آب درآمده بودند؛ ولی در فصل دوم شخصیت ها تک و یک بعدی هستند. میثم جز اینکه پسر مالک است، هویت و مشخصه دیگری ندارد. اتفاقا در هر قسمت چندین بار تکرار می کند که من پسر مالک هستم. این جمله را این قدر تکرار کرده که بدل به یک شوخی و نکته طنزآمیز در فضای مجازی شده است.
در یک کلمه می توان او را پسری «بی عرضه» نامید که هیچ هنری ندارد. آن قدر هوش و استعداد ندارد که بتواند جلوی مافیای اقتصادی بایستد. تجربه کاری اش هم در حد صفر است و از هیچ چیزی سر درنمی آورد. مسلما چنین آدمی با این درجه از ناتوانی نمی تواند شمایل یک قهرمان را به تصویر بکشد.
طلوعی در این سریال به عنوان پدرخوانده و همه کاره هلدینگ ریزآبادی معرفی می شود. نخستین سوالی که پیش می آید این است که چرا طلوعی در فصل اول حضور نداشت؟ مگر در فصل یک قدرت تمام و کمال در اختیار مالک نبود؟ اگر مالک از طلوعی دستور می گرفت، پس چرا این نکته در فصل یک نمایش داده نشد؟ آدمی مثل طلوعی که این قدر نفوذ و قدرت دارد، باید یک ردپایی در گذشته داشته باشد.
البته جواب این سوال مشخص است. زمانی که فصل اول را می ساختند به دنباله دار بودن آن فکر نکرده بودند. بدین سبب مجبور شدند در فصل دوم یک شخصیت جدید با داستانی تخیلی و مصنوعی خلق کنند.
بازگشت نافرجام «زخم کاری»
مالک با یک پیشینه مشخص به مخاطب معرفی گردید. وی در یک خانواده فقیر بزرگ شده بود و به خاطر روحیه جاه طلبی که داشت می خواست یک شبه راه صد ساله را طی نماید. مالک به عنوان یک قهرمان ظالم و بی رحم به ندرت رفتارهای مهربانانه ای از خود نشان می داد و همین چندبعدی بودن به کمک باورپذیری او می آمد. طلوعی اما یک موجود مکار و بی رحم و سنگدل تمام عیار است. وی در مدتی که مدیریت هلدینگ را بر عهده گرفته جز قتل و سلاخی رقبا کار دیگری نکرده است.
قهرمان زمانی اهمیت دراماتیک پیدا می کند که کنش قهرمانانه داشته باشد و برای حل مسائل از هوش و زکاوت و توانایی هایش استفاده نماید. درباره ی مالک می دانستیم که در هر قسمت درگیر کدام پرونده اقتصادیست و چه موانعی پیش رو دارد. در فصل دوم دعواهای خانوادگی جای پرونده های مهم اقتصادی را گرفته است.
آدمی مثل طلوعی بدون اینکه سراغ مسائل اقتصادی برود، بر روی نابودی میثم و دیگر رقبا متمرکز شده و می خواهد با زدن و کشتن و سلاخی کردن قدرت نمایی کند. طلوعی در حالی مرتکب این جنایات می شود که هیچ پلیس و قاضی در داستان حضور ندارد و کسی مزاحم کارش نمی گردد. او هم در ترکیه برای آدم کشی نیرو دارد و هم در وسط شهر تهران می تواند یک اتاق را منفجر کند.
فصل دوم «زخم کاری» ثابت کرد که...
ساخت فصل دوم «زخم کاری» ثابت کرد که اقتباس تا چه اندازه در موفقیت فصل اول سریال نقش داشته است. فیلمنامه فصل اول سریال از یک رمان ایرانی با عنوان بیست زخم کاری اثر محمود حسینی زاد اقتباس شده بود. نویسنده داستان را با نگاهی به ماجرایی واقعی نوشته بود و هر صفحه از کتاب حاوی رخدادهای مهیج و پرتعلیق بود. اما در فصل دوم جای خالی یک فیلمنامه منسجم حس می شود. فیلمنامه آن قدر پراکنده گویی دارد که انگار هر قسمتش را یک نفر نوشته است.
پس از گذشت هشت قسمت هنوز اتفاق خاصی رخ نداده است. در این هشت قسمت آدم هایی کشته شدند که بود و نبودشان تاثیری در داستان نداشت. بطورمثال فرنهاد که بطورمثال دشمن خونی طلوعی بود، هنوز پایش به داستان نرسیده کشته شد.
درباره گاف ها و باگ های قصه گفتنی ها زیاد است. گفته شد که فرنهاد فرزند دیگری دارد که بر خلاف برادر قماربازش اهل کار اقتصادیست. اما در مجلس ختم خبری از این فرزند پیگیر و کوشا نبود. در این سریال می بینیم که آدم ها به آسانی آب خوردن پیامرسان و ای میل را هک می کنند و این هک موجب جابجا شدن نقشه قتل می شود. در چند قسمت ابتدایی همه دنبال جنازه مالک هستند؛ اما به یک باره موضوع جنازه فراموش می شود.
جواد عزتی برگ برنده فصل اول سریال بود
جواد عزتی برگ برنده فصل اول سریال بود و حضور کمرنگش در فصل دوم لطمه شدیدی به ساختار اثر وارد کرد. متاسفانه شخصیت های جدید هیچ کدام نتوانستند جای خالی این بازیگر محبوب را پر کنند. قرار گرفتن نام وی در تیتراژ نوید بخش حضور باردیگر اش بود. اما ظاهرا کارگردان این بازیگر را در آب نمک خوابانده تا در فصل سوم او را وارد داستان کند. گفته شده که جواد عزتی در مجموع حدود ۵ روز جلو دوربین سریال بوده و در روند قصه تاثیرگذاری چندانی ندارد. کارگردان بیش از آن که از بازی و توانایی های وی استفاده نماید، از اسم و رسمش بهره گرفته تا دوستداران این بازیگر را پای سریال بنشاند.
این سریال در حوزه تبلیغ خوردنی و نوشیدنی وسط داستان و نمایش بیلبوردها و آگهی های تجاری گوی سبقت را از همه سریال ها ربوده است. کاش کارگردان و تهیه کننده زخم کاری: بازگشت بجای توجه بیش از اندازه به تبلیغات لابلای سریال اندکی بر روی ساختار و محتوای فیلمنامه وقت صرف می کردند و بعد از رسیدن به یک متن قابل قبول کار را کلید می زدند.
۲۲۰
منبع: سام فیلم
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب