جالی خالی پدر دوبله ایران
به گزارش سام فیلم، ششم تیرماه یازدهمین سالروز درگذشت علی کسمایی پدر دوبله ایران است که معتقد بود، هر آن چه را یاد می گیرید پیش خودتان نگه ندارید. وی در حالی نسل پرافتخاری را بعد از خود به جا گذاشت که اینروزها گله های زیادی از وضعیت این هنر مطرح می شود و چند چهره شاخص دوبله هم فقط در یک سال قبل از این دنیا رخت سفر بستند.
به گزارش سام فیلم به نقل از ایسنا، علی کسمایی متولد ۱۲۹۴ و فارغ التحصیل رشته اقتصاد از دانشگاه تهران بود که از سال ۱۳۲۹ فعالیتش را در زمینه دوبله شروع کرد و برای نخستین بار در سال ۱۳۳۳ به عنوان سرپرست گویندگان، فیلم «شاهزاده روباهان» را دوبله کرد.
دوبله «شازده احتجاب»، «شطرنج باد»، «ملکوت»، «هجرت»، «پرواز در شب»، «هزاردستان»، «سربداران»، «آخرین پرواز»، «این خانه دور است»، «سال های جوانی»، «اتاق یک»، «حکایت آن مرد خوشبخت»، «کمیته مجازات»، «هور در آتش» و فیلم های خارجی «دکتر ژیواگو»، «بانوی زیبای من»، «آوای موسیقی» و «هملت» همچون آثار این هنرمند است.
کسمایی در ششم تیرماه سال ۱۳۹۱ درگذشت در صورتیکه سال ها به عنوان نویسنده و مترجم در مطبوعات فعال بود و مدیریت مجله های «عالم هنر»، «شهر ری»، «اطلاعات»، «مهر ایرانگ» و «راهنمای کارگران» را هم برعهده داشت.
او به عنوان یکی از بنیانگذاران صنعت دوبله ایران شاگردان زیادی را تربیت کرد که هر کدام از پیشکسوتان دوبلاژ ایران محسوب می شوند.
او اظهار داشته بود: «زمانی که وارد سینما شدم، حتی در ایران یک "مویلا" (میز تدوین) وجود نداشت و دوبله فیلم های فارسی را که در "پارس فیلم" انجام می شد، هنرمندانی چون سیامک یاسمی، ژاله علو، مهین بزرگی و بیژن محتشم که علاقمند و عاشق سینما بودند، انجام می دادند. آن فیلمها که در "پارس فیلم" ساخته می شدند، نه صدای صحنه و نه صدای شاهد داشتند؛ بدین سبب ما دیالوگ های آنها را درست می کردیم.»
منوچهر اسماعیلی در بزرگداشت علی کسمایی که سال ۱۳۸۶ به مناسبت روز سینما برگزار گردید، اظهار داشته بود: «من بخش کوچکی از حاصل عمر علی کسمایی هستم. امروز صحبت از مردی است که حاصل عمرش، آبرو و حیثیت دوبلاژ ایران است. من افتخار دارم که در سن ۲۰ سالگی در فیلم "دروازه پاریس" با ایشان همکاری کردم. یکی از خصوصیت های علی کسمایی دادن فرصت بود. او یاد داد چیزی را که یاد گرفتی پیش خودت نگه ندار. این سبب ماندگاری نام علی کسمایی در دوبلاژ ایران شد.»
بنا به شواهد، خیلی از مدیران دوبلاژ و گویندگان مطرح که اکنون مشغول کار هستند و خیلی از آنها در چند سال قبل از دنیا رفته اند، از شاگردان کسمایی محسوب می شدند؛ چنان که ابوالحسن تهامی نژاد در رابطه با او گفته است: «کسمایی استاد همه ماست و ما دوبله را با ایشان شروع کردیم. آقای کسمایی در همه ما تاثیر داشته و فیلم های خیلی خوبی را دوبله کرده است، که به خوبی آنها را می فهمیده و می دانسته چه کاری باید انجام دهد.»
علی کسمایی در سال ۱۳۸۸ جوایز و یادگاری هایش را شامل عکس، فیلم و لوح ها و وسایل در رابطه با بیشتر از نیم قرن فعالیتش در سینما، به موزه سینما اهدا کرد.
وی در دفتر موزه سینما نوشت: «اینک حاصل زندگی ام را، از نوشته ها، سروده ها، کتاب ها، لوح های تقدیر، فیلمنامه ها، نوارها و... به موزه سینمای ایران پیشکش می کنم، تا از گزند پراکندگی و نابودی در امان باشند و باشد که برای آیندگان به کار آیند. بر پیشینیان است که با کوشش خستگی ناپذیرتری، این مرزوبوم کهنسال پرافتخار را، آبادتر و توسعه یافته تر و افتخارآمیزتر و موزه اش را پربارتر به آیندگان پیشکش کنند.»
موزه سینما امروز به همین مناسبت بخشی از گفتگو با این هنرمند را منتشر نموده است.
منبع: سام فیلم
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب