آزرمیدخت روایت یک زن گمشده در تاریخ روی صحنه تئاتر
سام فیلم: رادنوش مقدم در نمایش آزرمیدخت داستانی تاریخی و دراماتیک را با روایتی نو به صحنه می آورد؛ تلفیق مونولوگ و اجرای گروهی، تجربه ای متفاوت برای مخاطب می سازد.
خبرگزاری مهر، گروه استانها – کورش دیباج: تئاتر همیشه محملی بوده است برای بازخوانی تاریخ و خلق روایت هایی که نه فقط خاطره ها را زنده می کنند، بلکه به مخاطب امروز فرصتی برای تأمل در سرگذشت فرهنگ و هویت خود می دهند. نمایش «آزرمیدخت» به کارگردانی رادنوش مقدم، یکی از کوشش های باارزش در همین جهت است؛ بازگویی داستانی گمشده از تاریخ ایران زمین، آن هم به روشی نو و متفاوت. این اثر که به دو صورت تک گویی و گروهی به روی صحنه می رود، هم جسارت کارگردان در بازتعریف یک نمایشنامه و هم اهمیت بازتاب زندگی یکی از معدود پادشاهان زن تاریخ ایران را به رخ می کشد. در گفتگویی که در ادامه می خوانید، رادنوش مقدم از چالش ها، ایده ها و ظرافت های این اثر سخن می گوید.
ایده اصلی کار روی نمایش «آزرمیدخت» چگونه شکل گرفت؟ چه عاملی موجب شد به سراغ زندگی یکی از معدود پادشاهان زن ایران بروید؟
دغدغه من همیشه روایت داستان هایی بوده که کمتر به آنها پرداخته شده است، بویژه وقتی در تاریخ ایران جایگاه ویژه ای دارند. آزرمیدخت، دختری از خاندان ساسانی، یکی از همان چهره هایی است که در لابه لای صفحات تاریخ گم شده، اما حضور وی در شاهنامه فردوسی نشان میدهد چه اندازه مهم بوده است. احساس کردم که جای چنین شخصیت های تاریخی در تئاتر ما خالی است.
نمایش «آزرمیدخت» در دو نسخه، هم بصورت مونولوگ و هم بصورت گروهی اجرا می شود. چه چالشی در این تغییر ساختار وجود داشت؟
تغییر یک اثر از حالت تک گویی به اجراهای گروهی، کاری پیچیده و پر از ظرافت است. در نسخه مونولوگ، تمرکز تماماً روی بازیگر و روایت اوست. اما در اجرای گروهی، باید صحنه و بازی ها را به گونه ای طراحی می کردم که انسجام دراماتیک اثر حفظ شود و در عین حال جذابیت های بیشتری برای مخاطب خلق نماییم. این کار به صورتی یک آزمایش جدید در فرم اجرائی هم بود.
به عنوان کارگردان و بازیگر این اثر، کار همزمان در این دو موقعیت چه چالش هایی برای شما داشت؟
حضور همزمان در نقش کارگردان و بازیگر یک چالش دوچندان است. باید مرزی ظریف بین هدایت بازی ها و اجرای نقش خودم می کشیدم. گاهی لازم بود از دید کارگردان به کلیت اثر نگاه کنم و گاهی باید از زاویه یک بازیگر روی جزییات نقش خودم تمرکز می کردم. این روند نیاز به انضباط و دقت بالایی دارد.
یکی از جذابیت های این نمایش، بازتاب موضوعات تاریخی در کنار دغدغه های معنوی و جهانی مثل عدالت بعد از مرگ است. چه هدفی در ترکیب این دو داشتید؟
این نمایش نه فقط درباره ی آزرمیدخت و تاریخ ساسانی است، بلکه تلاشی است برای ایجاد ارتباط میان گذشته و امروز. عدالت خواهی و پرسش درباره ی جهان بعد از مرگ، مفاهیمی هستند که برای انسان امروز هم دغدغه به شمار می آیند. تلاش کردم این موضوعات در قالب داستانی تاریخی به گونه ای جذاب بیان شوند تا مخاطب هم سرگرم شود و هم به فکر فرو رود.
به نظر شما، اهمیت پرداختن به شخصیت های زن تاریخ ایران در تئاتر امروز چیست؟
جامعه امروز ما بالاتر از هر زمان دیگری نیاز به الگوهایی دارد که نشان دهنده توانمندی و نقش آفرینی زنان در تاریخ این سرزمین باشد. آزرمیدخت نمونه ای از قدرت و مقاومت یک زن است که با وجود موانع بسیار به تخت پادشاهی رسید. نمایش این شخصیت ها به نسل جدید کمک می نماید تا گذشته خودرا بهتر بشناسد و به آینده امیدوارتر باشد.
در مورد تاریخ های اجرای این نمایش و عواملی که در این پروژه دخیل هستند توضیح بفرمائید.
«آزرمیدخت» با همکاری دفتر تخصصی هنرهای نمایشی شهرداری اصفهان و خانه تئاتر حوزه هنری اصفهان واقع در خیابان استانداری (گذر سعدی) از امروز پنجشنبه ۲۹ آذرماه تا ۱۱ دی ماه هر شب در ساعات ۱۸: ۳۰ (اجرای تک نفره) و ساعت ۱۹: ۳۰( اجرای گروهی) روی صحنه می رود.
این کار ارائه اییست از فارغ التحصیلان بازیگری شهرزاد و گروه هنری رادراما به قلم میلاد حسینی و تهیه کنندگی مهدی مرادی نسب که در آن خودم، افروز بهزادی، فاطمه گودرزی. حمید رضا معمارنژاد، فریناز کبیری، شهرام شفاعت، امیر رحیمی، علی کاظمی، عارف رفیعی، نسرین باقرپور، حسنا عباسی، غزل فربسی، علیرضا وهابی به ایفای نقش می پردازند.
در پایان چه پیامی برای مخاطبان تئاتر و علاقه مندان به نمایش های تاریخی دارید؟
امیدوارم تماشاگران با حضور در این نمایش، هم از تجربه ای متفاوت لذت ببرند و هم با بخش مهمی از تاریخ سرزمین خود آشنا گردند. هنر تئاتر فرصتی است برای تفکر و همدلی، و نمایش «آزرمیدخت» تلاش دارد این فرصت را به بهترین شکل به مخاطب عرضه نماید.
گفت وگوی حاضر با رادنوش مقدم بهانه ای بود برای کشف پیچیدگی ها و ظرافت های اثری که هم زمان به تاریخ، درام و مسائل امروز می پردازد. نمایش «آزرمیدخت» نه فقط ادای دینی به فرهنگ و هویت ایرانی است، بلکه می تواند مسیر جدیدی در پرداخت های خلاقانه تئاتر تاریخی باز کند. رادنوش مقدم با جسارت و نگاه متفاوت خود، به تئاتر اصفهان رنگ و بویی تازه داده و فرصتی باارزش برای مخاطبان هنر نمایش فراهم آورده است.
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب