رائد فریدزاده برای نجات سینما باید چه کند؟
سام فیلم: بالاتر از دو هفته از شروع ریاست رائد فریدزاده بر سازمان سینمایی می گذرد، سازمانی که دست کم در کمتر از پنج سال قبل با بحران ها و چالش های بی شماری روبه رو بود. از گسترش کرونا، تعطیلی سینماها و این که تنها تعداد محدودی فیلم گیشه سینما را در دست گرفته بودند گرفته تا اعتصاب و قهر و ممنوع الفعالیتی جمع کثیری از اهالی سینما معضلاتی است که سینمای امروز بسیار با آن درگیر است.
مهسا بهادری: از شروع سال ۱۳۹۹ که سینما بخاطر کرونا ماه ها تعطیل شد، اقتصاد سینما با مشکل جدی رو به رو شد، تعطیلی سینماها و ماندن فیلم ها پشت صف اکران، اثر مخربی روی چرخه اکران گذاشت، در همین اثنا مدیران سینمایی تغییر کردند و کرونا هم همچنان ادامه داشت سینماها ۶۰ روز باز بودند و ۷۰ روز تعطیل اما در این بین یعنی سال ۱۴۰۰ یک فیلم کمدی روی پرده سینما آمد به نام «دینامیت» که توانست فروش خوبی را برای گیشه رقم بزند.
این وضعیت ادامه پیدا کرد تا سال ۱۴۰۱، مدیران که برای وضعیت راکد گیشه مستاصل شده بودند و از سویی هم می خواستند ممیزی ها را جدی تر و سخت گیرانه تر از گذشته روی فیلم ها اعمال کنند، به اکران فیلم های کمدی تن دادند، فیلم هایی که اتفاقا مخاطبان زیادی را به سینما می آوردند، گیشه خوبی داشتند و موجبات تفریح را هم فراهم می کردند اما به لحاظ فرهنگی و افزایش جهان بینی آورده ای برای مخاطبان نداشتند، حتی گاهی منتقدان از این فیلم ها با عنوان «گیشه ای»، «فیلم زرد» و «فیلم مبتذل» یاد می کردند.
نا آرامی های ۱۴۰۱ باردیگر اوضاع سینما را به هم زد، شرایط را پیچیده تر کرد و باز هم این نوع از فیلم ها سینما را نجات نه! بلکه فقط سرپا نگه داشت.
این وضعیت هر روز پر رنگ تر شد، سینمایی که هر ماه یک فیلم کمدی در آن اکران شد، هر روز سانس فیلم های درام کمتر شد و کمدی ها جایشان را گرفت تا جایی که دیگر حتی صدای فیلمسازها هم بلند شد و رئیس سازمان سینمایی سابق هم نتوانست کاری از پیش ببرد و وضعیت را بدتر از قبل به رائد فریدزاده، رئیس سازمان سینمایی فعلی تحویل داد.
مدیران سابق سینمایی، سارقان فرهنگ بی بدیل ایرانی حالا بالاتر از دو هفته از حضور رائد فریدزاده در سازمان سینمایی می گذرد به همین بهانه به گفت و گو با چند تن از اهالی سینما پرداختیم تا معضلات سازمان سینمایی و نیازهای آنرا بررسی نماییم که در ادامه می خوانید.
نگاه اول از جانب عباس رافعی، فیلم نامه نویس عنوان شد که بر این باور بود معضل فعلی سینما عدم وجود توازن در اکران آثار است، او در این زمینه توضیح می دهد: «اکنون یکی از وظایف شورای سیاستگذاری سازمان سینمایی این است که وارد جزئیات شوند برنامه ریزی کند چون اگر رئیس سازمان سینمایی این وضعیت را به حال خودش رها کند، وضعیت از این بدتر خواهد شد. پول در سینمای ایران سبب شده که وضعیت سینما به این جا برسد که همه از اوضاع ناراضی باشند. این رانت های موجود در سینما سبب شده که سینما به این وضعیت بیفتد و همه از این فیلم ها ناراحت باشند و وضعیت تبدیل گشته به فیلم فارسی های پیش از انقلاب با این تفاوت که پیش از انقلاب در کاباره ها مردان دست می زدند و زنان می رقصیدند حالا برعکس شده است، زنان دست می زنند و مردان می رقصند، این وضعیت موجب می شود که همه گمان کنند جامعه ما بدین شکل است درصورتی که این سینما اصلا آینه شفافی در مقابل سینمای ایران نیست و جامعه ایران خودش را در این فیلم ها نمی بیند.»
او درباره ی نقش سیاست گذاران در وضعیت اکران آثار توضیح داد: «من فکر می کنم که سیاستگذاران به سینمای ایران خیانت کردند که با صدور پروانه ساخت برای این فیلم های کمدی موجب شدند این نوع از نگرش ترویج پیدا کند. من نمی گویم این سینما نباشد اما باید تعادل برقرار شود یعنی به ازای هر فیلم کمدی فیلم های دیگر هم داشته باشیم که وقتی خانواده می خواهد انتخاب نماید مجبور نباشد این فیلم ها را تماشا کند که پر از دیالوگ های سخیف است. نکته این است که این سیاست شکست خورده نباید توسط مدیران جدید ادامه پیدا کند. یعنی ما از رئیس سازمان سینمایی انتظار داریم که مسیر شکست خورده قبل را ادامه ندهد و کیفیت را فدای کمیت نکند و انتظار داریم که مراجع مدیران سابق سینمایی را بازخواست و محاکمه کنند که چرا فرهنگ جامعه را به قهقرا بردند. به اعتقاد من مدیران سابق سارقان فرهنگ بی بدیل ایرانی هستند.»
منبع: سام فیلم
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب