پنجشنبه های مستند در مهر؛
ماجرای شهیدی که نه سردار بود نه فرمانده!
به گزارش سام فیلم، صادق کاظمی کارگردان مستند برار انیسه از تجربه های چالش برانگیز تولید این اثر گفت و عنوان نمود در این مستند زندگی ساده یک شهید مهربان و معمولی را به تصویر کشیده است.
سیدصادق کاظمی کارگردان مستند «برار انیسه» که پیش از این جایزه بهترین کارگردانی مستند نیمه بلند جشنواره «تلویزیونی مستند» و جایزه استعداد نو از جشنواره «سینماحقیقت» را دریافت کرده است، در ارتباط با انتخاب این موضوع و چرایی تولید مستندی با این مورد به خبرنگار مهر اظهار داشت: من از بچگی از روستای اونج که روستای پدر و مادری من است خاطرات خیلی قشنگی داشتم؛ در فضای سینما به علاقه مندان یاد می دهند آن چیزی را که از حس شما نشأت می گیرد، روایت کنید، بسیاری از اوقات از جهت تکنیکی چیزهایی بلد هستیم اما اگر خودمان با احساسات همراه شده باشیم می توانیم بقیه را همراه نماییم. وی ضمن اشاره به این که از بچگی درگیر خاطرات و فضای بکر روستای خود بوده است، افزود: برای نخستین مستند جدی خود سراغ این موضوع رفتم و خاطرات کودکی و دغدغه شخصی ام در این فضا منجر به تولید این فیلم شد؛ محور اصلی کار راجع به یک شهید است که مخاطب تا اواسط داستان متوجه شهید بودن شخصیت اصلی نمی گردد. فیلم ساختن در رابطه با شهدا کلیشه ای شده است ازاین رو مهم ترین کار یک کارگردان در مورد شهدا شکستن این کلیشه های روایی است. این کارگردان ضمن اشاره به اینکه شهید سوژه مستند در ظاهر فردی معمولی است، اظهار داشت: شهید ما در ظاهر خیلی معمولی است و اتفاق خیلی خاصی را رقم نزده است یا سردار و فرمانده نبوده است بلکه یک انسان پاک، معصوم و مهربان بوده که این مهربانی از حیوانات روستا تا خانواده را در بر می گرفته است. همین مهربانی نسبت به کشور عامل حرکت او به سمت حضور داوطلبانه در جبهه ها شده است. با عنایت به عبارت «شهدا زنده اند» روند روایت فیلم را بگونه ای طراحی کردیم که مخاطب تا اواسط فیلم تصور می کند راجع به یک شخصیت زنده صحبت می شود و در روایتی خلاقانه حضور و زنده بودن شخصیت برای مخاطب ملموس است. وی ضمن اشاره به چالش هایی که در تولید این مستند داشته است، اظهار داشت: قبل تر هم کار مستند انجام داده بودم اما این کار اول من و یک کار حرفه ای بود و همین کار اولی بودن خودش چالش برانگیز است. امکانات ما خیلی محدود بود و تقریبا بودجه و حمایتی برای تولید این اثر وجود نداشت درحالی که همه از کار تعریف می کردند اما خبری از کمک و حمایت نبود بعنوان مثال من حتی برای تصویربرداری، لنز نداشتم و از راه راضی کردن یک بانی هیأت توانستم هزینه لنز را تأمین کنم و کار با یک دوربین خیلی ساده تصویربرداری شد. این مستند ساز افزود: با عنایت به این که تجربه اول من بود، ساماندهی ایده ها سخت بود و همینطور تصویر روشنی از این که کار با استقبال مخاطب مواجه می شود یا نه وجود نداشت. از طرفی کار در چند جشنواره سطح پایین حضور پیدا کرد و هیچ جایزه ای نبرد ازاین رو از این که مستند در جشنواره های شاخص جایزه بگیرد ناامید شده بودم ولی در نهایت به واسطه لطف شهید، این مستند در ۲ جشنواره شاخص مستند کشور به خوبی مورد توجه قرار گرفت و با وجود این که در شروع مسیر کار خیلی سخت بود، ولی در نهایت برای من حجت شد که این نتیجه خوب پایانی به واسطه عنایت شهید و خانواده شهید بوده است. کاظمی ضمن اشاره به این که باید به استعدادها توجه گردد، اظهار داشت: به نظرم باید سازوکاری وجود داشته باشد تا از کار اولی های با استعداد حمایت کنند، فضای فیلمسازی و به صورت خاص مستند کار راحتی نیست و برای حرفه ای شدن فرصت لازم است؛ خوب است در سازمان ها و ارگان ها ذهنیت ها تغییر کند و بهتر است این ارگان ها به جای تخصیص میلیاردی بودجه برای برخی پروژه ها که در نهایت هم با مخاطب ارتباط برقرار نمی کنند برای استعدادها در شهرستان ها برنامه ریزی کنند. وی ادامه داد: بسیاری از استعدادها فقط به واسطه این که دیده نمی شوند از بین می روند. به نظرم اولویت نهادها و سازمان های کشور باید جوان های با استعداد باشد؛ جوانانی که خلاق هستند و سراغ سوژه های در رابطه با انقلاب هم می روند. پس بهتر است نگاه سازمان ها تنها به اسم و رسم و سابقه نباشد و با ملاک استعداد و شایسته سالاری از طرح های خوب استقبال کنند. او در آخر ضمن اشاره به این که اوج درام فیلم در رابطه با ۲ استکان چای است و تعلیق استکان چای به کشف شخصیت منجر می شود و عامل اتفاق غم انگیز بین خواهر و برادر فیلم بوده است، اظهار داشت: اگر شخصی بخواهد برای دقایقی از زندگی پرهیاهو و شلوغ شهری فاصله بگیرد و به زندگی فطری و انسانی خود که امروزه در روستاها متبلور است، برگردد مستند «برار انیسه» پیشنهاد مناسبی به حساب می آید. فیلم مستند «بِرارِ انیسه» روایتی از زندگی یک انسان معمولی روستایی به نام سید علی است که به دلایلی که در اواسط فیلم مشخص می شود، از حضور در مقابل دوربین سر باز می زند. این فیلم با روایت فضای شیرین سنتی و طبیعت زیبای روستای اَوَنجِ استان اصفهان به موازات روایت از شخصیت اصلی، بنا دارد روی ارتباط وی با خواهر بزرگترش، آبجی انیسه دست گذاشته و از یک اتفاق سوزناک پرده بردارد؛ اتفاقی که هردوی آنها هیچگاه فراموش نکرده اند.
عوامل تولید این فیلم مستند عبارتند از تهیه کننده و کارگردان: سیدصادق کاظمی آونجی، نویسنده: محمدرضا احمدی، تدوین: علیرضا خوش منظر و علی حبیبی.
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب