عاقبت سنگ صبور چه می شود؟
عروسك ها را به تئاتر شهر و تالار وحدت راه نمی دهند
محمد اعلمی، یکی از هنرمندان فعال تئاتر عروسکی گرچه از موفقیت نمایش هایش در سالن های مختلف تئاتر خوشحال است اما این دلگیری را دارد که چرا نمایشگران عروسکی را به مجموعه تئاتر شهر و تالار وحدت، راهی نیست.
این هنرمند تئاتر که بیشتر در حوزه نمایش عروسکی فعال است، از مشکلات هنرمندان این حوزه برای گرفتن نوبت اجرای عمومی در مجموعه تئاتر شهر و تالار وحدت و همچنین وضعیت برگزاری هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی در فضای مجازی سخن گفت.
اعلمی قصد داشت نمایش «سنگ صبور» را بر مبنای افسانه های کهن آذربایجان در هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران مبارک روی صحنه ببرد، اما پس از مدتی از اجرای این نمایش در جشنواره منصرف شد.
وی در گفتگویی با ایسنا توضیح داد که باآنکه به ضرورت برگزاری جشنواره نمایش عروسکی و بهره گیری برگزارکنندگان آن از ظرفیت های فضای مجازی در شرایط کنونی واقف است، اما نتوانسته با تغییر در شیوه اجرا ارتباط برقرار کند.
اعلمی که خالق عروسک های خاطره انگیز و ماندگاری چون «سنجد» و «چرا» است، اظهار داشت: قرار بود با نمایش «سنگ صبور» در بخش صحنه ای- بزرگسال هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران- مبارک حضور داشته باشم. طرح اولیه این نمایش را نوشته بودم ولی بعدا ترجیح دادم در این دوره از جشنواره شرکت نکنم.
اعلمی درباره این کناره گیری توضیح داد: قبل از درگذشت گلزار محمدی (دبیر این جشنواره) و در زمانی که هنوز شیوع کرونا، شرایط از پیش تجربه نشده فعلی را، پدید نیاورده بود و روال برگزاری جشنواره همچون سالهای گذشته بود، نه به ناچار با استفاده از ظرفیت های فضای مجازی، به درخواست دبیر فقید جشنواره هجدهم قرار شد با نمایش «سنگ صبور» در این رویداد حضور داشته باشم. نمایشی برپایه قصه شناخته شده «سنگ صبور» که تولید تازه بود و در حال ساخت عروسک های آن با شاگردانم بودم.
عروسک ساز و سرپرست گروه عروسک گردانان «شهر موش ها ۲» افزود: حقیقت این است که هرچند کاملا به ضرورت برگزاری جشنواره و بهره گیری برگزارکنندگان آن از ظرفیت های فضای مجازی در شرایط کنونی واقفم اما به شخصه نتوانستم با این تغییر در شیوه اجرا ارتباط برقرار کنم و در این حوزه توجیه نشدم که چه باید کرد و این منجر به انصرافم شد.
او که سابقه ساخت عروسک هایی خاطره انگیز و ماندگار در حافظه تاریخی یک نسل را در کارنامه دارد، در پاسخ به این که آیا چنین موفقیتی را برای عروسک هایش پیشبینی می کرده است یا خیر، توضیح داد: شاید این از خوش اقبالی من بوده که بعضی عروسک هایم مانند «سنجد»، «چرا»، عروسک های «شهر بستنی ها» و... در خاطره ها مانده و حقیقت این است که هنگام ساخت چنین ماندگاری ای را تصور نمی کردم. پیش آمده است که عروسکی را با عشق تمام ساخته ام اما به علل مختلف چنین استقبالی را تجربه نکرده ام. عروسک ساز یکی از عوامل ماندگاری اثر است و این مساله با صداپیشه، عروسک گردان، نویسنده و کارگردان هم ارتباطی تنگاتنگ دارد.
کارگردان نمایش عروسکی «کدو زری» در پاسخ به این پرسش که کارکرد جشنواره نمایش عروسکی تهران- مبارک را در عرصه نمایش عروسکی ایران چگونه می بینید، اظهار داشت: کمی به عقب برمی گردم، به سال ۱۳۶۸ که جشنواره عروسکی تهران- مبارک شروع به کار کرد و تا سال ۱۳۷۱ به صورت سالانه و بعد از آن به صورت دوسالانه برگزار گردید. من از سال ۱۳۷۱ در جریان برگزاری این رویداد بودم و در سال ۱۳۷۳ برای نخستین بار در آن دوره که پنجمین دوره برگزاری خویش را پشت سر می گذاشت، شرکت کردم.
او افزود: حقیقت این است که نمی توانم منکر تأثیر این رویداد بر فعالان عرصه نمایش عروسکی شوم. از خودم مثال می زنم که شرکت در جشنواره برایم مشوق تولید و اجرای عمومی بود. در واقع باآنکه جشنواره حکم ترکه ای نامرئی را داشت که وادار به کار کردن مان می کرد اما نمی توانم از آن بعنوان نقطه قوت این رویداد نام ببرم.
اعلمی خاطرنشان کرد: روند کار باید به این صورت باشد که بعنوان مثال مدیرکل هنرهای نمایشی به سراغ منِ نوعی بیاید و حتی با بودجه ای محدود، دعوت به تولید و اجرای عمومی ام کند. زمانی که من قبل از شروع تمرین بدانم نیازی به دوندگی برای گرفتن نوبت اجرای عمومی نخواهم داشت، بطور قطع با فراغ بال و انگیزه بیشتری به کار می پردازم.
این عروسک ساز، گرداننده عروسک و کارگردان نمایش عروسکی ضمن اشاره به خاطره اش از اجرای نمایش «کدو زری» در پانزدهمین جشنواره تهران- مبارک اضافه کرد: زمانی که نمایش «کدو زری» را بعنوان اثری عروسکی برای مخاطب عام، نه صرفاً کودک و نوجوان، تولید کردم با رفتن به مجموعه تئاترشهر پاسخی که به درخواست نوبت اجرای عمومی گرفتم این بود که «کار شما کار کودک است» و این توضیح که این اثر باآنکه عروسکی است اما برای عموم مخاطبان ساخته شده است و اگر کودکان از آن استقبال کرده اند از خوش اقبالی من است، فایده ای نداشت. هرچند من در ادامه این اثر را در فرهنگسرای نیاوران، به لطف مرضیه برومند در سالن انتظامی خانه هنرمندان و به درخواست مدیر تئاتر شهرزاد در این تماشاخانه خصوصی روی صحنه بردم اما فراموش نکردم که ظاهرا ما نمایشگران عروسکی راهی برای ورود به مجموعه تئاترشهر و تالار وحدت نداریم، در حالیکه این دو مکان، قطب تئاتر کشور هستند.
منبع: سام فیلم
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب